در هفته پنجم پس از زایمان و زمانی که نوزاد پنج هفته است، بدن شما التیام بیشتری دارد. یک لحظه مکث کنید و کمی به خودتان ببالید. پنج هفته پیش، ممکن بود با فکر در آغوش گرفتن نوزاد، تعویض پوشک، مدیریت شیر دادن و موارد دیگر گیج شده و استرس داشتید. اما حالا به خودت نگاه کن! اگرچه ممکن روزها و شب‌های پراسترسی گذراندید، اما شکی نیست که شما از پس تمامی این مشکلات برآمدید.
وضعیت بدن خودتان در هفته پنجم پس از زایمان
در هفته پنجم بدنتان التیام بیشتری به همراه دارد، ناحیه‌ی واژن یا برش سزارین بهتر می‌شود، اگرچه با زمان قبل از بارداری فرق خواهد کرد. ناحیه‌ی واژنتان تنگ‌تر یا شل‌تر از قبل می‌شود. البته به مرور زمان به حالت طبیعی بر خواهد گشت.
طی پنج هفته‌ی گذشته در کمک به درمان بدنتان، مواظبت از نوزادتان، پیدا کردن الگوی تغذیه‌ی خوب و تلاش برای خوابیدن غرق شده بودید. همه‌ی این کارها زمان کمی برای شما باقی می‌گذارند اما وقت گذاشتن برای خودتان مهم است. این هفته از کسی که به او اعتماد دارید بخواهید که یکی دو ساعت از بچه‌تان مواظبت کند. کار لذت بخشی (که به نوزاد مربوط نیست) انجام دهید. برای پیاده‌روی به بیرون بروید، دوستی را ببینید، با خواهرتان ناهار بخورید. ممکن است دوری از بچه‌تان برایتان سخت باشد، اما وقت گذاشتن برای خودتان برای سلامت عاطفی‌تان مهم است. هرچه سالم‌تر باشید، هم از لحاظ روحی و هم از لحاظ جسمی، بهتر خواهید توانست از بچه‌تان مراقبت کنید.
هر روز زمانی را برای خودتان ایجاد کنید، حتی اگر فقط پنج دقیقه باشد. رمان بخوانید، به موسیقی گوش دهید، در حیاط پشتی لم دهید، به خودتان تمرکز کنید.
برگشت عادت ماهانه بعد از زایمان
عادت ماهانه نشدن یکی از راحتی‌های بزرگ بارداری و مادری جدیدتان است اما مثل بسیاری از چیزها این نیز به پایان می‌رسد.
اگر بلافاصله بعد از زایمان تغذیه با شیشه شیر را شروع کردید، قاعدگی‌تان یک الی سه ماه بعد شروع خواهد شد. برای مادرانی که شیر خودشان را به بچه می‌دهند، این مدت زمانی بیشتر است. دوران قاعدگی‌تان ممکن است در حالی که شیر می‌دهید مجدداً شروع شود، به خصوص اگر شیر خشک تکمیلی بدهید یا اگر بچه‌تان غذای جامد بخورد و کمتر شیر خودتان را بخورد و یا تا از شیر گرفتن کودک منتظر بماند. ممکن است چند ماه بعد از اینکه از شیر گرفتید عادت ماهانه نشوید، به خصوص اگر فقط شیر خودتان را می‌دهید. اگر فکر می‌کنید که باید قاعده شوید و نمی‌شوید با پزشک زنان و زایمان تماس بگیرید
مثانه و روده‌هایتان در هفته پنجم پس از زایمان
اگر زایمان واژینال داشتید، دفع تخلیه‌ی روده گاهی اذیتتان می‌کند. اگر مدفوعتان سفت است و یا یبوست دارید آب فراوانی بنوشید یا غذاهای پر فیبر اضافی چون غلات، میوه و سبزیجات بخورید. می‌توانید از نرم کننده‌ی مدفوع بدون نیاز به نسخه استفاده کنید. گاهی اوقات نصف آن هم به شما کمک می‌کند. بدون تایید پزشکتان از ملین‌ها یا شیاف‌ها استفاده نکنید. اگر خون از مدفوع یا درد شدیدی در تخلیه‌ی روده داشتید با پزشکتان تماس بگیرید.
ناراحتی ادراری جزئی طی چند هفته ادامه می‌یابد گرچه باید بهبود بیابد. (اگر بهبود نیافت آن را به متخصص زنان و زایمان در طول مراجعه هفته‌ی ششم بگویید.)
عفونتهای دستگاه ادراری گاهی اوقات پس از زایمان بروز می‌کنند. اگر احساس می‌کنید باید به طور مکرر ادرار کنید یا اگر متوجه خون در ادرارتان شدید یا اگر درد یا سوزش را هنگام ادرار کردن تجربه نمودید با پزشکتان تماس بگیرید.
وضعیت نوزاد پنج هفته شما
گریه کردن نوزاد
تا حالا در غذا دادن و پوشک کردن بچه‌تان یک حرفه‌ای شده‌اید. حتی او را در کالسکه به بیرون یا به خواربارفروشی برده‌اید. اما هر باری که بچه‌تان گریه می‌کند، ناراحت می‌شوید.
گریه شیوه‌ی ارتباط نوزادتان است و طرز واکنش شما را برای رابطه با نوزادتان تعیین می‌کند. اگر هنگامی که گریه می‌کند به کنارش بیایید، نوزاد می‌فهمد که دنیا مکانی است که چیزهای خوب می‌توانند روی دهند.
اینکه چقدر در روز نوزادتان واقعاً گریه می‌کند، به طبیعت و خلق او بستگی خواهد داشت و همچنین اینکه شما چقدر سریع خواندن سیگنال‌هایش را یاد بگیرید و گریه‌های گرسنگی را از بداخلاقی عمومی ساعت پنجش تشخیص دهید. غالباً دوره‌های گریه‌ی نوزاد بعد از یک یا دو هفته‌ی زندگی شروع می‌شوند. آنها در شش هفتگی به اوج می‌رسند و در این زمان نوزادان تقریباً سه ساعت در روز گریه می‌کنند زیرا سیستم عصبی آنها هنوز به خوبی رشد نیافته است تا اجازه دهد که این کوچولوها هنگام عصبانی بودن خودشان را آرام کنند.
اما شما می‌توانید با به کارگیری راهکارهای آرام کردن زیر، کودکتان را آرام کنید:
قنداق کردن نوزاد
کودکتان در آغوش شما احساس ایمنی بیشتری می‌کند. اما، می‌توانید نوزاد در حال گریه را با قنداق کردن او آرام کنید. پتوی پنبه‌ای سبکی را مثل لوزی قرار دهید. گوشه بالا را تا کرده و بچه‌تان را روی پتو با سرش که روی تاست، قرار دهید. گوشه‌ی چپ را روی بدن کودکتان بپیچید و آن را زیر او از روی بازویش جمع کنید. گوشه‌ی پایین پتو را روی پایش بیاورید و تا سینه‌اش بالا بکشید، سپس گوشه راست را دور کودکتان بپیچید. گوشه راست را زیر پهلویش جمع کنید. نیازی به سنجاق کردن نیست. ممکن است احساس کنید که ساندویچ درست می‌کنید، اما اگر این کار گریه‌ی بچه‌تان را آرام می‌نماید آن را درست کنید!
نکته‌ای در مورد نوزاد قنداق شده
هرگز نگذارید نوزاد قنداق شده روی شکمش بخوابد، زیرا اگر نتواند سرش را برگرداند مشکل تنفسی خواهد داشت. مهم است که تمام روز کودک را قنداق شده نگه ندارید زیرا باید اندامش را حرکت دهد و عضله‌هایش را به کار اندازد.
حرکت دادن نوزاد
هنگامی که بچه‌تان را درون خودتان حمل می‌کردید، او به حرکت شما عادت کرده است. اکنون از حرکت برای آرام نگه داشتن او استفاده کنید، با تکان دادن او در صندلی، بستن او به تاب شیرخوار، رانندگی، قرار دادن او در کیسه‌ی کانگورو یا بردن او به پیاده‌روی در کالسکه این کار را می‌توانید انجام دهید.
آرام کردن نوزاد با مکیدن
بچه‌ها ذاتاً می‌مکند. آنها از این حرکت برای آرام کردن خودشان و نیز خوردن استفاده می‌کنند. شما می‌توانید گریه کودکتان را با دادن پستانک یا کمک به او در یافتن مچ یا انگشت‌هایش جهت مکیدن متوقف کنید. می‌توانید دست‌هایتان را بشویید و بگذارید که یکی از انگشت‌هایتان را بمکد.
آرام کردن گریه نوزاد با صدای ملایم
جاروبرقی را روشن کنید، موسیقی ملایمی پخش نمایید یا برای او آواز بخوانید تا آرام شود.
آیا نوزادتان کولیک است؟
تقریبا همه‌ی مادران تازه که کودکشان در حال شیون است، در مرحله‌ای متقاعد می‌شوند که بچه‌شان کولیک دارد. پزشکان اطفال معمولاً نوزاد دچار کولیک را اینگونه شناسایی می‌کنند. اگر نوزاد بیش از سه ساعت در روز، سه روز در هفته برای سه هفته‌ی متوالی گریه کند کولیک دارد، وضعیتی که حدود ۲۵ درصد همه‌ی شیر خوران را در برمی‌گیرد. تحقیقات جدید اثبات می‌کنند که فقط حدود هشت درصد شیرخواران کولیک واقعی دارند. کولیک به صورت دوره‌های گریه‌ی تسکین ناپذیر به همراه مشخصه‌ی فیزیکی است که نوزاد پشتش را خم می‌کند یا پایش را بالا می‌کشد. یعنی این نوزادان فقط زیاد گریه می‌کنند و دردی ندارند.
اگر کودکتان بیش از حد گریه می‌کند، به پزشک اطفال مراجعه نمایید. پزشک اطفال در ابتدا هر دلیل پزشکی که ممکن است دلیل گریه‌ی پر سر و صدای نوزاد باشد را بررسی می‌کند، همچون عفونت گوش، عفونت دستگاه ادراری یا رفلکس که هنگامی روی می‌دهد که اسید معده بالا می‌رود و موجب درد معده می‌شود.
اگر پزشک اطفال کولیک تشخیص دهد، مطمئن می‌شوید که حداقل نگرانی پزشکی دیگری وجود ندارد اما به این معنا نیست که پذیرفتن گریه کردن دائم آسان‌تر است. به خاطر داشته باشید که کولیک انعکاس مهارت‌های مادری‌تان نیست و نوزاد دردی هم ندارد. مطالعات نشان می‌دهد که نوزادان دچار کولیک افزایش بیشتری را در هورمون‌های استرس نسبت به نوزادان بدون کولیک تجربه نمی‌کنند.
اگر کودکتان کولیک داشته باشد نباید شیر دادن را متوقف کنید. تغذیه با شیر مادر هرگز علت نیست. اکثر تغییرات غذایی، چون اجتناب از فرآورده‌های لبنی تفاوتی ایجاد نمی‌کنند. با قطره‌های ضد نفخ خود را آزار ندهید. نشان داده شده است که این داروها بی اثر هستند. الکل یا چای گیاهی به عنوان درمان به کودک ندهید. هر دو می‌توانند مضر باشند.
چه کاری می‌توانید برای کولیک انجام دهید؟
با والدین دیگر در مورد راهبردهای بقا صحبت کنید، روش‌های آرام کردن کودک را در بازی گریه امتحان نمایید و از خودتان در طول این زمان خسته کننده مواظبت کنید. بهترین چیزی که می‌توانیم در مورد کولیک بگوییم این است که به ندرت بیشتر از چهار ماه طول می‌کشد.
بدون دیدگاه