در هفته بیست و هشتم بارداری کوچولوی شما می‌تواند چشمان خود را باز و بسته کند. حتی ممکن است مژه هایی هم داشته باشد! مغز کودک شما هنوز در حال رشد است، اما سیستم عصبی مرکزی آنقدر رشد کرده است که به کودک شما اجازه می دهد دمای بدن خود را کنترل کند.
اتفاقات درون نوزادتان در هفته بیست و هشتم بارداری
اکنون نوزادتان می‌تواند با اراده‌ی خود چشمانش را باز و بسته کند و در صورت تمایل انگشت شصتش را بمکد. اگر نوزادتان پسر باشد بیضه‌هایش به زودی به کیسه‌ی بیضه‌ها می‌رسد و در آنجا قرار می‌گیرد.
اکنون مغز نوزادتان به سرعت شکل می‌یابد. تصویر سونوگرافی در هفته‌ی بیست و هشتم بارداری سر نوزاد را نسبت به بدنش بزرگتر نشان می‌دهد. هنگام تولد مغز نوزاد دوازده درصد وزن او را تشکیل می‌دهد. نوزاد شما اکنون دوازده میلیون سلول مغزی را که هنگام تولد خواهد داشت، دارد. با این حال، او هنوز در حال برقراری ارتباط بین آنهاست تا بتواند کنترل همه چیز را از قدم‌هایش تا صحبت کردن به دست آورد.
در سال اول زندگی مغز نوزادتان بیش از هر پستاندار دیگری رشد می‌کند که این سرعت کالری زیادی می‌سوزاند، بنابراین نوزاد شما به رژیم غذایی نیاز دارد که پنجاه درصد چربی مورد نیاز برای رشدش تأمین شود. خوشبختانه شیر مادر و غذاهای نوزاد هر دو این تعادل را ایجاد می‌کنند. این خوب است که روند تشکیل مغز بعد از تولد نوزاد انجام می‌شود، در غیر اینصورت سر نوزادتان آنقدر بزرگ می‌شد که از دهانه ی رحم رد نمی‌شد.
جریان خون جفت بیشتر می‌شود تا به رشد سریع نوزادتان در سه ماهه سوم حاملگی کمک کند و همچنین خود جفت نیز بزرگ می‌شود. برای مثال وزن جفت در طول هفته‌ی بیستم حاملگی تقریباً ۱۷۰ گرم است ولی اکنون ۴۲۰ گرم وزن دارد.
بدنتان در هفته بیست و هشتم بارداری
میزان مایع آمنیوتیک در دوران حاملگی
اگر نوزادتان دچار مشکلات و ناهنجاری‌هایی مثل انسداد معده‌ای روده‌ای باشد، گاهی میزان مایع آمنیوتیک زیاد می‌شود. این مسئله نادر است و در هر پانصد یا هزار نوزاد در یک مورد دیده می‌شود. در بعضی موارد هم نوزاد طبیعی است ولی میزان مایع آمنیوتیک بیش از حد انتظار است. اگر چه بیشتر خانم‌هایی که حتی میزان مایع آمنیوتیکشان زیاد است نوزاد سالم به دنیا می آورند، ولی اگر میزان مایع بالا باشد، پزشک متخصص زنان و زایمان تمام احتمالات را با شما در میان خواهد گذاشت. در خیلی موارد مایع آمنیوتیک نوزاد چاق بیشتر از نوازد کوچکتر است.
اگر میزان مایع آمنیوتیک شما بسیار کم باشد می‌تواند علامت وجود مشکل در جفت یا سوراخی در دیواره‌ی آمنیوتیک باشد. اگر نوزادتان مایع آمنیوتیک کافی نداشته باشد، خطر نشستن نوزاد روی بند ناف یا نبود فضای کافی برای حرکت وجود دارد که موجب زایمان زودرس مشکلات ریوی و یا مشکل در پا می‌شود. این شرایط نیز نادر است و در کمتر از پنج درصد خانم‌ها دیده می‌شود. در صورتی که شکمتان کوچکتر از حد انتظار باشد و یا ترشح مایع آمنیوتیک داشته باشید یعنی در خطر هستید. در اینصورت پزشک شما را مرتب و از نزدیک کنترل خواهد کرد و از شما خواهد خواست که آب زیادتری بنوشید.
معاینات سه ماهه‌ی سوم حاملگی
در طول سه ماهه سوم حاملگی باید آزمایشات زیر را انجام دهید:
آزمایش گلوکز در حاملگی
گاهی بین هفته‌های ۲۴ و ۲۸ حاملگی، دکتر آزمایشی از شما به عمل می‌آورد تا ببیند که آیا شکر را درست مصرف می‌کنید یا نه. شما یک مایع شکری می‌نوشید و بعد از یک ساعت آزمایش خون می‌دهید. نیازی به ناشتا بودن قبل از آزمایش نیست، ولی قبل از انجام آزمایش نان شیرین نخورید. اگر میزان شکر خونتان بالا بود، پزشک آزمایش خون دیگری برای بررسی دیابت دوران حاملگی به عمل خواهد آورد.
هماتوکریت (Hematocrit) در دوران حاملگی
این آزمایش خون کمبود آهن در خون شما را بررسی می‌کند.
آزمایش سیفلیس در دوران حاملگی
یک خانم حامله ممکن است بدون اینکه خودش بداند سیفلیس داشته باشد و ناخودآگاه عفونت را به نوزادش منتقل کند. اگر آزمایش باکتری مثبت بود می‌تواند با آنتی بیوتیک درمان شود و نوزادش نیز می‌تواند بعد از متولد شدن برای مدت کوتاهی با آنتی بیوتیک درمان شود. بدون درمان، بعضی از نوزادانی که درون رحم دچار عفونت شده‌اند، چند روز بعد از متولد شدن می‌میرند و تعدادی که جان سالم به در می‌برند در معرض خطر بالای کوری، صدمات به مغز، کری و مشکلات استخوان، پوست و دندان هستند.
عامل Rh در دوران بارداری
در اوایل حاملگی عامل Rh خون شما بررسی شده بود (عامل Rh پروتئینی است که در سلول‌های قرمز خون یافت می‌شود، ولی تعداد کمی از خانم‌ها این پروتئین را ندارند و Rh آنها منفی است.) خیلی از پزشکان آزمایش Rh را بین هفته‌های ۲۶ تا ۲۸ حاملگی تکرار می‌کنند، مخصوصاً اگر در اوایل حاملگی Rh شما منفی و Rh پدر نوزاد مثبت باشد. در این موارد ممکن است خون نوزادتان Rh مثبت باشد و در دوران حاملگی بدن شما آنتی بادی تولید کند. این آنتی بادی‌ها می‌توانند حاملگی‌های بعدی شما را به خطر بیندازند.
اگر Rh شما منفی باشد، در هفته‌های ۲۸-۲۶ حاملگی آمپول رگام به شما تزریق خواهد شد. این آمپول با آنتی بادی‌ها مبارزه می‌کند.
اگر شما Rh منفی باشید و نوزادتان Rh مثبت باشد، ۷۲ ساعت بعد از زایمان برای جلوگیری از واکنش ایمنی در برابر خون Rh مثبت برایتان آمپول رگام تزریق می‌شود. اگر Rh خون نوزادتان منفی باشد به تزریق این آمپول نیازی نخواهد بود.
دیابت حاملگی
در این مقطع از حاملگی، پزشکان آزمایش دیابت حاملگی را از خانم‌ها انجام می‌دهند که حدوداً در ۵ – ۳ درصد خانم‌ها دیده می‌شود. آنچه شما باید بدانید این است:
دیابت چیست؟
دیابت بیماری است که در آن میزان گلوکز خون بالا می‌رود. میزان گلوکز بالا می‌رود چون بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند. انسولین هورمونی است که نشاسته، قند و غذاهای دیگر را به سوخت مورد نیاز روزانه بدن تبدیل می‌کند. یا ممکن است بدن انسولین کافی تولید می‌کند ولی نمی‌تواند از آن به درستی استفاده کند. دیابتی که در دوران حاملگی ایجاد می‌شود، دیابت دوران حاملگی نام دارد.
چگونه در حاملگی تأثیر می‌گذارد؟
اگر خانمی که دیابت دوران حاملگی دارد درمان نشود، جنین او شکر خون زیادی دریافت می‌کند و ممکن است رشد زیادی کرده و بزرگ شود. نوزادان بزرگ را به سختی می‌توان زایمان کرد و معمولاً به سزارین نیاز دارند. نوزادانی که مادرانشان دیابت کنترل نشده دارند احتمالاً مشکلات تنفسی، قند خون پایین و زردی در هفته‌های اول خواهند داشت. دیابت دوران حاملگی احتمال فشار خون بالا را در خانم حامله افزایش می‌دهد.
چه کسی مبتلا به آن می‌شود؟
شما در خطر ابتلا به دیابت دوران حاملگی هستید اگر:
- پدر، مادر یا خواهر و برادرتان مبتلا به دیابت باشند.
- بیش از ۲۵ سال سن داشته باشید.
- دارای وزن اضافی یا چاقی مفرط باشید.
- سابقه‌ی دیابت حاملگی داشته باشید.
- سابقه‌ی زایمان نوزاد بیش از چهار کیلو داشته باشید.
- بیماری دیابت داشته باشید.
چگونه می‌توان آن را تشخیص داد؟
تست‌های ساده‌ی خون می‌توانند میزان گلوکز خون شما را نشان دهند.
چگونه می‌توان آن را درمان کرد؟
گاهی تغییر در رژیم غذایی و نوع ورزش کافی است. نحوه‌ی غذا خوردن شما روی توانایی بدنتان برای استفاده از انسولین تأثیر دارد و ورزش می‌تواند میزان گلوکز خون را پایین بیاورد. اگر تغییرات نحوه‌ی زندگی کافی نبود، شما نیاز به تزریق انسولین یا خوردن داروی hypoglycemic خواهید داشت. همچنین می‌توانید یاد بگیرید که چگونه میزان گلوکز خون را با دستگاه کوچک گلوکزسنج بسنجید.
آیا این بیماری از بین خواهد رفت؟
در اکثر موارد بعد از زایمان از بین می‌رود. با این حال اگر دچار بیماری دوران حاملگی شده‌اید، پنجاه درصد احتمال دارد بیماری شما بعدها به دیابت نوع دو تبدیل شود. پزشک ۶ – ۲ ماه بعد از زایمان میزان گلوکز خونتان را بررسی می‌کند تا از بازگشت آن به حالت طبیعی مطمئن شود.
چگونه می‌توانم احتمال دیابت نوع دوم را بعد از زایمان کاهش دهم؟
کنترل وزن، ورزش، رژیم غذایی مهمترین عوامل هستند. از پزشکتان بخواهید به شما کمک کند و یا می‌توانید برای بعضی از تغییرات در نحوه‌ی زندگیتان با پزشک تغذیه صحبت کنید.
افزایش سوزش معده در دوران بارداری
در طول سه ماهه سوم حاملگی سوءهاضمه ممکن است شدیدتر شود. بعضی از خانم‌ها در طول حاملگی خود این سوءهاضمه را دارند ولی عده‌ای آن را در سه ماهه سوم حاملگی‌شان تجربه می‌کنند. (خوش شانس‌ترین آن عده‌ای هستند که هیچ وقت سوءهاضمه ندارند.) درمان‌های آنتی اسیدی (Tum, Maalox, Mylanta) برای سوءهاضمه‌های خفیف هستند، ولی سوءهاضمه‌های شدیدتر که باعث بیداری نیمه شب می‌شوند به داروهای قوی‌تر نیاز دارند.
دو نوع دارو وجود دارد که می‌توانند تولید اسید و صدمه به معده و مری را کاهش دهند:
بلوک کننده‌های (Zantac، H2، Pecid, Tagmet) و دسته دیگر مهارکننده‌ی اسیدی (protonix, Prilosec). این داروها برای نوزاد مشکلی ایجاد نمی‌کنند. بعضی از آنها را بدون نسخه می‌توان تهیه کرد، ولی بهتر است قبل از مصرف آنها با پزشک خود مشورت کنید.
سفت شدگی بافت‌ها در دوران بارداری
MS در افرادی که در سن باروری هستند بیش از دیگران رایج است. حاملگی باعث MS نمی‌شود، ولی از آنجا که MS خانم‌های بین بیست تا پنجاه سال را مورد هدف قرار می‌دهد، در بعضی از خانم‌ها، MS وقتی تشخیص داده می‌شود که حامله هستند.
MS چیست؟
سفت شدگی بافت یک بیماری ایمنی است که روی مغز و ستون فقرات تأثیر می‌گذارد. افرادی که دچار MS می‌شوند علایم مختلفی را تجربه می‌کنند. از علایم خفیف (سستی در پاها، ضعف مفاصل) تا علایم شدید (فلج، تومورها و کوری). بعضی از علایم MS مثل کرختی، سستی، مشکلات ادرار و عملکرد مثانه، خستگی، تغییرات روحی، ناتوانی در تمرکز و فراموشی شبیه به تأثیرات جانبی حاملگی هستند.
درمان MS
محققان داروهای مختلفی را اختراع کرده‌اند که MS را درمان می‌کنند. این داروها اکثراً در اوایل بیماری مؤثر هستند. اگر هر کدام از علایم MS را دارید حتماً پزشک خود را مطلع سازید.
MS چگونه حاملگی را تحت تأثیر قرار می‌دهد
این خبر خوبی برای خانم‌هایی است که حاملگی خود را با MS شروع می‌کنند و یا در دوران حاملگی دچار MS می‌شوند:
تحقیقات نشان می‌دهند که MS به حاملگی صدمه‌ای نمی‌رساند. در حقیقت به نظر می‌رسد حاملگی تأثیر محافظت کننده‌ای روی خانم‌هایی دارد که MS دارند. دوران حاملگی مخصوصاً در سه ماهه‌ی دوم و سوم خانم‌هایی که MS دارند علایمشان خفیف‌تر از خانم‌هایی می‌شود که حامله نیستند.
خانمی که MS دارد در طول حاملگی و زایمان نیاز به مراقبت خاصی ندارد. بعد از زایمان علایم بیشتر می‌شوند و در ۳ تا ۶ ماه شدیدتر می‌شوند. با این حال تحقیقات نشان می‌دهند که خانم‌های مبتلا به MS که بچه‌دار می‌شوند نسبت به افراد دیگر کمتر از ناتوانی‌های ناشی از MS رنج می‌برند.
استراحت مطلق در دوران بارداری
اگر در دوران حاملگی مشکلات خاصی داشته باشید، ممکن است پزشکتان به شما پیشنهاد کند که فعالیت‌های خود را کم کنید و یا قسمتی از روز و یا تمام روز خود را در تختخواب بگذرانید. به این کار بستری در تختخواب می‌گویند. پزشک بستری در تختخواب را در شرایطی توصیه می‌کند که مادر یا نوزاد و یا هر دوی آنها در خطر باشند. خیلی سخت است که چند هفته یا چند ماه زندگی خود را متوقف سازید ولی اگر در نظر داشته باشید که این کار دارای هدفی مهم یعنی زایمان نوزادی سالم است قابل تحمل می‌شود.
افرادی که باید در تختخواب بستری شوند
بستری شدن در تختخواب با پیچیدگی و مشکلاتی مثل جفت سر راهی (یعنی زمانی که جفت خیلی پایین است و دهانه رحم را می‌پوشاند)، پره کلامپسی (فشار خون بالا) و یا جدایی جفت (جدایی جفت از دیواره‌ی رحم) رابطه‌ی مستقیم دارد. گاهی نیز برای جلوگیری از زایمان زودرس و محدودیت رشد داخل رحمی (TUGR) توصیه می‌شود، اگرچه منبع علمی برای مناسب بودن این روش در درمان وجود ندارد.
خطرات در تختواب بستری شدن در دوران بارداری
شاید اکنون فکر گذراندن چند روز در تختخواب یا روی مبل بسیار جالب باشد. با این حال خطراتی هم دارد، بنابراین این روش تنها در موارد ضروری توصیه می‌شود. بدون انجام تحرک ماهیچه‌های شما ممکن است خشک شوند و قدرت خود را از دست بدهند. افزایش وزن هم مشکل خیلی از خانم‌هایی است که در این شرایط هستند. خستگی و کسل شدن باعث خوردن غذا بیش از حد نیاز خانم‌ها می‌شود و کاهش تحرک باعث می‌شود کالری کمتری بسوزانند. همچنین سیستم گوارش کند می‌شود و مدفوع با سرعت کمتری از روده و مقعد عبور می‌کند که این باعث یبوست می‌شود. همچنین مشکل جدی تحرکات محدود، افزایش خطر تشکیل لخته‌ی خون است.
از پزشک خود بپرسید
اگر پزشکتان بستری شدن در تختخواب را توصیه کرد، از او معنای دقیق آن را بپرسید. آیا باید تمام وقت خود را در تختخواب بگذرانید و دیگران غذایتان را بیاورند و تنها برای دستشویی بلند شوید؟ یا باید تنها ساعاتی از روز را در تختخواب باشید و می‌توانید فعالیت‌های خود را انجام دهید؟ یا آیا پزشک از شما می‌خواهد روزها روی مبل استراحت کنید و شب ها در تختخواب باشید و با این حال اجازه می‌دهد که ساعاتی در روز را در آشپزخانه به آشپزی سپری کنید؟
درباره‌ی خودتان در هفته بیست و هشتم بارداری
وفق دادن خود با بستری در تختخواب
اگرچه بستری شدن در تختخواب برای چند ماه سخت است ولی می‌توانید با انجام کارهایی که تا به حال وقت آنها را نداشتید زمان خود را سپری کنید در اینجا برایتان چند پیشنهاد ارائه می کنیم.
کامپیوتر
اگر تا به حال کامپیوتر و اینترنت و ایمیل نداشته‌اید و از شبکه‌های اجتماعی استفاده نمی‌کرده‌اید، اکنون زمان خوبی برای داشتن اینها است. شبکه‌های اجتماعی می‌توانند به شما کمک کنند با دوستانتان در رابطه باشید و کمتر احساس تنهایی کنید. اگر به اینترنت دسترسی داشته باشید، می‌توانید به گروه‌های خانم‌های دیگر که در تختخواب بستری هستند بپیوندید و با آنها ارتباط داشته باشید.
کار
اگر شغلتان طوری است که می‌توانید در تختخواب انجام دهید، می‌توانید آن را از طریق تلفن حل کنید. بعضی از شغل‌ها می‌توانند از طریق فکس، تلفن و کامپیوتر انجام شوند. اگر انجام شغل شما از این طریق امکان پذیر نیست می‌توانید به دوست دیگرتان که صاحب این نوع شغل است کمک کنید.
افزایش پول
مؤسسه خیریه‌ی مورد علاقه‌ی شما ممکن است به کسی نیاز داشته باشد که کارهای تلفنی انجام دهد.
برنامه‌ای داشته باشید
اکنون ممکن است زمان خوبی برای قرار دادن عکس‌های ۱۰ سال گذشته در آلبوم باشد. برنامه‌ی کتاب خواندن داشته باشید. یک برنامه‌ی کتاب خوانی داشته باشید و کتاب‌های نویسنده‌ی مورد علاقه‌تان را بخوانید. برنامه‌ی تماشای فیلم داشته باشید، فیلم‌های کارگردان یا بازیگران مورد علاقه تان را تماشا کنید.
برای کمک با اطرافیانتان تماس بگیرید
برای آشپزی، خرید، تمیز کردن خانه و یا بچه داری در صورتی که بچه‌ی دیگری دارید به کمک نیاز خواهید داشت. از دوستان و خانواده‌تان کمک بگیرید و وقتی اطرافیانتان می‌پرسند کمکی از دست من برمی‌آید؟ جوابی در ذهنتان داشته باشید. آشپزی، رفتن به کتابخانه، شستن سرویس بهداشتی.
از دیگران بخواهید به دیدنتان بیایند
اگر کسی برای دیدنتان بیاید، روزتان می‌تواند بهتر باشد و وقتی دیگران را دعوت می‌کنید از آنها بخواهید تنها خودشان بیایند و شکلات و…. همراه خود نیاورند.
بافتنی کردن یا قلاب بافی یاد بگیرید
خواهید دید که در زمان کوتاهی یک پتو برای نوزادتان و یا یک بلوز برای خود بافته‌اید.
ورزش‌هایی را که اجازه دارید انجام دهید.
ممکن است مشکلی نباشد بعضی از ورزش‌های ساده و کششی را انجام دهید با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
از بیماری‌های جنسی دوری کنید
حامله بودن دلیل بر این نمی‌شود که دیگر مبتلا به بیماری‌های جنسی نمی‌شوید. در حقیقت حاملگی یکی از بدترین زمان‌ها برای مبتلا شدن به بیماری جنسی است، چون باعث خیلی از ناهنجاری‌های تولد و یا بیماری‌های عصبی می‌شود. برای جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های جنسی، روابط جنسی سالم داشته باشید.
سزارین برنامه‌ریزی شده
در آمریکا از هر چهار زایمان، یکیشان سزارین است. پزشکان معمولاً در طول زایمان طبیعی تصمیم به انجام سزارین می‌گیرند. چون مشکلات غیر منتظره در زایمان گاهی پیش می‌آیند. با این حال سزارین از قبل قابل پیش بینی است، چون مشکلات خاصی مثل آنهایی که هم اکنون اشاره خواهیم کرد نیاز به سزارین دارند:
جفت سر راهی
اگر جفت به صورت غیر طبیعی پایین‌تر از رحم قرار بگیرد، احتمال مسدود کردن دهانه رحم وجود دارد. این باعث می‌شود نوزاد نتواند از طریق کانال زایمان طبیعی به دنیا بیاید و باعث خونریزی شدید در مادر می‌شود.
اندازه
اگر اندازه‌ی نوزاد بسیار بزرگ باشد، سزارین روش مناسب‌تری برای زایمان است.
موقعیت
نوزادانی که برعکس هستند (یعنی باسن یا پاهایشان پایین است.) و یا از پهلو یا قسمت شانه به طرف پایین قرار دارند نیز گاهی نیاز به زایمان سزارین دارند.
مشکلات پزشکی در مادر
در دیابت طولانی مدت یا هرپس زایمان طبیعی برای نوزاد یا مادر خطرناک است.
سابقه‌ی سزارین
برخی از خانم‌ها که سابقه‌ی سزارین دارند می‌توانند زایمان طبیعی کنند، ولی در بعضی دیگر سزارین راه مناسب و سالم‌تری است. ناهنجاری‌های تولد بسته به شرایط نوزادی که ناهنجاری جدی دارد بهتر است سزارین شود.
چند قلویی
دوقلوها و سه قلوها بسته به شرایط ممکن است زایمان طبیعی یا سزارین شوند. هرچه تعداد نوزادها بیشتر باشد پزشک بیشتر سزارین را ترجیح می‌دهد.
سزارین داوطلبانه
اگر شما داوطلبانه سزارین را به زایمان طبیعی ترجیح دهید چه؟ آیا می‌توانید داوطلبانه سزارین را ترجیح دهید؟ این فکر خوبی نیست و پزشکتان ممکن است با این تصمیمتان مخالفت کند. سزارین نسبت به زایمان طبیعی خطر بیشتری برای مادر و نوزاد دارد، وقتی مشکل و یا پیچیدگی‌هایی در حاملگی وجود داشته باشد سزارین راه حل خوبی است، ولی انجام آن در حالت عادی ارزش ندارد. خیلی از پزشکان با انجام سزارین بدون دلیل و علت پزشکی مخالفند. حتی اگر پزشک انجام سزارین را برای سلامتی کلی مادر و نوزاد مناسب‌تر دید و علت خاصی نداشت نباید این کار را انجام دهد.
انجام سزارین
متخصص بیهوشی انواع داروهای ضد درد موجود را به شما توضیح خواهد داد. اکثر متخصصان از تزریق نخاعی استفاده می‌کنند که شما را بیدار ولی از پایین سینه تا نوک انگشتان پا بی حس می‌کند. همچنین می‌توانید در مورد امکان تزریق مورفین در ناحیه‌ی نخاع یا اپیدورال با پزشک خود مشورت کنید. مورفین باعث تسکین درد تا ۲۴ ساعت بعد از جراحی می‌شود. بعد از بی‌حسی پرستار در مثانه‌ی شما سوند (لوله) می‌گذارد تا ادرار شما را قبل از شروع جراحی بکشد.
این کار خطر صدمه دیدن مثانه شما را در طول جراحی کمتر می‌کند و به دنیا آوردن نوزاد را راحت‌تر می‌کند. سپس قسمت زیر شکم و روی شکم شما را با محلول از بین برنده‌ی مو تمیز می‌کند. سپس دکتر شکم شما را با گازهای استریل می‌پوشاند و با پرده‌ای بین صورت و مکان عمل شما را می‌پوشانند تا عمل جراحی را نبینید. با این حال می‌توانید از پزشکتان بخواهید این کار را نکند تا جراحی را ببینید.
همراهی همسر در اتاق عمل
اگر بخواهید همسرتان در اتاق عمل با شما همراهی کند، باید لباس، ماسک و کفش مخصوص بیمارستان را بپوشد. او در کنار سر شما می‌ایستد و می‌تواند با شما حرف بزند، دستتان را بگیرد و در طول عمل از شما حمایت کند.
نحوه برش در سزارین
در اکثر جراحی‌های سزارین پزشک برش افقی در شکم شما ایجاد می‌کند ولی در بعضی از جراحی‌های اورژانسی برش از زیر ناف تا استخوان لگن ایجاد می‌شود. سپس پزشک بسته به موقعیت نوزاد و جفت او برش افقی یا عمودی در رحم شما ایجاد می‌کند. بعد از آن در صورتی که کیسه‌ی آمنیوتیک سالم باشد، پزشک آن را پاره کرده و مقداری مایع از آن خارج می‌کند. سپس به آرامی دست خود را از قسمت برش به داخل می‌برد و اول سر نوزاد و سپس بدنش را خارج می‌کند. ممکن است فشاری که هنگام خارج کردن سر نوزاد به رحمتان ایجاد می‌کند، احساس کنید.
پزشک با گیره بند ناف را می‌گیرد و می‌برد، سپس نوزاد را به یک پزشک متخصص اطفال یا یک پرستار ماهر می‌دهد تا فوراً نوزاد را معاینه کند و بعد از پوشاندن او به همسرتان می‌دهد.
بعد از به دنیا آوردن نوزادتان پزشک جفت را از قسمت همان برش بیرون می‌آورد و سپس رحم را ماساژ می‌دهد. زمان حدودی به دنیا آوردن نوزاد حدود ده الی پانزده دقیقه است. ادامه‌ی جراحی دوختن دو برش و انتقال شما به بخش مراقبتی حدود سی دقیقه طول می‌کشد. در ادامه جراحی دیگر احساس کشش و فشار زیادی نخواهید داشت.
بعد از سزارین
بعد از سزارین شما به اتاق مراقبت منتقل می‌شوید و در آنجا فشار خون میزان خونریزی، نبض و تنفستان کنترل می‌شود. سوند (لوله) در مثانه شما ۲۴ – ۱۲ ساعت بعد از جراحی باقی می‌ماند و مایعات را تا یک روز از طریق سرم دریافت خواهید کرد. شما تا روز بعد در تخت خواهید ماند. شما را به پیچیدن و تغییر حالت در تخت و نشستن تشویق می‌کنند. می‌توانید در حالت نیمه نشسته در تخت به نوزادتان شیر بدهید و باید تا ۲۴ ساعت شروع به راه رفتن کنید. پزشک برای تسکین درد به شما داروهای ضد درد تجویز خواهد کرد و تا سه الی چهار روز از بیمارستان مرخص خواهید شد.
رژیم غذایی و ورزش در هفته بیست و هشتم بارداری
در دوران حاملگی ماست بخورید
ماست یک غذای تقریباً مناسب برای حاملگی است. ماست کلسیم و پروتئین فراوان دارد. چربی کمی دارد (اگر از نوع کم چرب استفاده کنید.) و سیرکننده است. بعضی از ماست‌ها میکروب‌های فعال و زنده دارند که باکتری‌های مفیدی هستند و میزان هضم غذا را بالا می‌برند، جذب مواد مغذی را زیاد می‌کنند، سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند و رشد باکتری‌های مضر در سیستم گوارش را مختل می‌کنند.
ماست را می‌توانید به تنهایی یا با میوه‌های تازه و آجیل بخورید. ماست را با توت مخلوط کنید یا غذاهایی که از غلات تهیه شده‌اند را به جای شیر با ماست بخورید. می‌توانید ماست را با خیار، شوید تازه و سیر خورد شده به عنوان سسی برای روی ماهی یا مرغ استفاده کنید یا یک فنجان ماست ساده را به فنجان سالسای سبزیجات تند مخلوط کنید.
رژیم غذایی با کربوهیدرات کم نداشته باشید
برنامه‌های غذایی که شما را تشویق می‌کنند تا گوشت‌های زیادی بخورید و کربوهیدرات کمتری مصرف کنید برای شما و نوزادتان مناسب نیستند. کربوهیدرات قسمت ضروری از رژیم غذایی است، چون انرژی و تأثیر فوری دارد. اگر کربوهیدرات مصرف نکنید، در حقیقت خیلی از غذاهای مفید مغذی و فیبردار را از رژیم غذایی خود حذف می‌کنید.
غذاهایی که کربوهیدرات زیادی دارند شامل میوه‌ها، سبزیجات، لوبیا، عدس، نان‌های گندم، اسپاگتی و غلات هستند. از خوردن غذاهایی مثل کیک، نان سفید، سودا و دیگر غذاهایی که چیزی جز کالری زیاد ندارند، دوری کنید.
سؤال‌های معمول در هفته بیست و هشتم بارداری
آیا باید خون بند ناف نوزادم را نگه دارم؟
خون بند ناف حاوی سلول‌های زیاد بنیادی است که در درمان بسیاری از سرطان‌ها، بیماری‌های مربوط به خون و ناهنجاری‌های ژنتیکی استفاده می‌شود. معمولاً بعد از تولد خون بند ناف دور انداخته می‌شود. با این حال در سال‌های اخیر، والدین حق نگه داشتن خون بند ناف نوزادشان را دارند تا در آینده در صورت نیاز نوزادشان یا یکی از اعضای خانواده از آن استفاده کنند.
والدینی که می‌خواهند این کار را بکنند باید بلافاصه بعد از تولد آن را در ظرف خون مناسب نگهداری کنند. هزینه ی این کار کمی بالاست.
نگهداری خون برای خانواده‌هایی که سابقه‌ی بیماری‌های ژنتیکی، ناهنجاری‌های دستگاه ایمنی و یا سرطان دارند، مهم است. در خانواده‌هایی که سابقه‌ی هیچکدام از این بیماری‌ها را ندارند، نیاز به خون بند ناف یک در بیست هزار مورد است.
همچنین والدین می‌توانند خون بند ناف نوزادشان را به بانک خون هدیه کنند تا به کسانی که به آن نیاز دارند کمک کنند.
تصمیم گیری برای نگهداری خون بند ناف یک تصمیم شخصی است و بستگی به وضعیت مالی دارد. اگر فکر می‌کنید این کار درست است با پزشک خود یا متخصص ژنتیک مشورت کنید. اگر مخالف این کار هستند احساس گناه نکنید.
کلاس‌های تولد نوزاد برای مادرها و همسرانشان
خیلی از کلاس‌های مربوط به تولد نوزاد پدرها را نیز قبول می‌کنند. این کلاس‌ها برای پدرها نیز مفید هستند زیرا اطلاعاتی را راجع به کارهایی که می‌توانند در طول زایمان و حاملگی همسرشان انجام دهند و وظایفی را که دارند به آنها ارائه می‌کنند. این کلاس‌ها همچنین فرصتی برای پدرها هستند که بیشتر خود را در حاملگی درگیر بدانند. همسرتان می‌تواند مسائل و اطلاعاتی را که در کلاس ارائه می‌شود و شما فراموش می‌کنید برایتان یادآوری کند.
اگر شما بخواهید همسرتان همراه با شما در کلاس‌ها شرکت کند، ولی او نخواهد چه کار باید بکنید؟
اگر واقعاً می‌خواهید که با شما بیاید با او در این باره صحبت کنید. به او بگویید که به حمایتش احتیاج دارید و شرکت در این کلاس‌ها برایتان مفید خواهد بود. از او علت نیامدنش را بپرسید. آیا دلیلش برنامه کاری‌اش است؟ آیا شرکت کردن در زایمان و تولد او را عصبی می‌کند؟ بعد از اینکه علت نیامدن همسرتان را فهمیدید، دنبال راهی برای حل کردن مشکلش باشید. می‌توانید در کلاس‌هایی شرکت کنید که ساعتش با برنامه‌ی همسرتان همخوانی داشته باشد.
به همسرتان بگویید که مردهای دیگری هم در کلاس شرکت می‌کنند و در صورتی که بعضی از موضوعات مورد بحث برایش کسل کننده بود می‌تواند از کلاس خارج شود. اگر باز هم همسرتان نسبت به شرکت در کلاس‌ها تمایلی نشان نداد از او بخواهید جلسه اول با شما باشد، بعد نسبت به شرکت در ادامه جلسات تصمیم گیری کند. اگر نتوانستید همسرتان را متقاعد کنید، می‌توانید همراه با یک دوست خوب و یا فامیلتان در کلاس‌ها شرکت کنید.
بدون دیدگاه